UMARIZ ŞEKER PANCARI ÜRETİCİSİNİN SONU TÜTÜN ÜRETİCİLERİNİN SONUNA BENZEMEZ

Milliyetçi Hareket Partisi (MHP) Aksaray İl Teşkilatı olarak; Mevcut Hükümet'imizin almışolduğu karar neticesinde özelleştirme idaresi tarafından ihaleye çıkarılacak olan Aksaray ilimizi de yakından ilgilendiren Niğde-Bor Şeker Fabrikasının da içinde yer aldığı 14 şeker fabrikasının özelleştirme kapsamından çıkarılması gerektiğini, konu ile yakından ilgilenen MHP Genel başkan yardımcılarımızın direktifi ile MHP grup başkan vekili Sayın Erhan Usta tarafından meclis kürsüsünden Milliyetçi Hareket Partisi'nin bu satışa karşı olduğunu söyleyerek konuyu TBMM gündemine taşımıştır.

Ayrıca konu ile ilgili olarak Genel Başkan Yardımcımız Sayın Mevlüt KARAKAYA'da Maliye Bakanı Sayın Naci AĞBAL'ın tarafından cevaplanması üzerine yazılı soru önergesi vermiştir.

Gelinen noktada; Türkşeker’e ait 14 fabrikanın özelleştirme ihale ilanı bir süre önce yayımlanarak; Bor, Çorum, Kırşehir, Yozgat Şeker Fabrikası’nın özelleştirme ihalesi için son teklif verme tarihi 4 Nisan 2018 olarak belirlenmiştir,

MHP Aksaray İl Teşkilatı olarak Bor Şeker fabrikasının ilimize yakın oluşu, burada Aksaray ilimizden çok sayıda işçi kardeşimizin çalışması, bölgemizdeki çiftçilerimizin pancar üretimine dayalı olarak geçimini sağlaması nedeniyle öncelikle bölgemizin kalkınması ve vatandaşlarımız açısından parti il teşkilatımızın görüşlerini, kaygılarını ve çözüm önerilerimizi belirtmekte fayda görüyoruz;

Türkşeker’in özelleştirilmesi “Herhangi bir özelleştirme” değil,

Şeker, başlı başına stratejik bir ürün ve birçok sektör açısından kritik önemdedir.

O yüzden konuya sadece tek ve dar bir açıdan bakmak eksik ve yanlış olur.

Bugün Türkiye Şeker Fabrikaları A.Ş. pancardan şeker üreten ve sektörde yaklaşık pazarın yarısına sahip bir kuruluş konumunda.

Üretim büyüklüğü bakımından dünyanın ilk 15 büyük şeker şirketi arasında 14’üncü sırada yer alan Türkşeker'in özelleştirilme kararı sektördeki birçok dengeyi ciddi şekilde değiştirebilir.

Dünya genelinde kamış ve pancardan şeker üreten ülkeler arasında 12’nci sırada yer alan Türkiye, dünya şeker pancarı üretiminde yüzde 7’lik pay ile Rusya, Fransa, ABD ve Almanya’nın ardından 5’inci sırada bulunuyor.

AKSARAY İLİMİZ VE BOR ŞEKER FABRİKASININ BULUNDUĞU KOMŞU İL NİĞDE'DE KAMUOYUNUN KAYGILARI!

1. Kamuoyunun en büyük kaygılarından bir tanesi şeker fabrikalarının özelleştirildikten sonraki süreçte kapatılma ya da devre dışı bırakılma ihtimali.

2. Devre dışı olasılığının ardından pazarda payının artma ihtimali olan ve insan sağlığı açısından kaygı yaratan nişasta bazlı şeker üretimi ise zincirin diğer bir endişe halkası.

3. Son 7 yılda iki kez iptal edilen şeker fabrikalarının özelleştirme sürecine baktığımızda kamuoyunun bu konudaki kaygıları haksız da değil.

4. Bu endişelere yönelik verilen en somut örneklerden bir tanesi de Tokat Sigara Fabrikası’nda yaşanan süreçtir. Özelleştirildikten 1 yıl sonra kapatılan Tokat Sigara Fabrikası için de 5 yıl çalıştırılma şartı konduğu ancak fabrikanın 1 yıl zor dayanmıştır.

5. 14 şeker fabrikası özelleştirildikten sonra "5 yıl üretim yapacak" diye madde olsa bile 6’ncı yılda özel sektör "zarar ediyorum ve artık şeker üretemiyorum" derse sonraki süreç nasıl gelişecek?

Umarız şeker pancarı üreticisinin sonu tütün üreticilerinin sonuna benzemez.

Türkşeker’in özelleştirme sürecinin en büyük motivasyonu fabrikaların zarar etmesine yönelik.

Peki kooperatif çatısı altında çok başarılı şekilde işleyen ve örnek modeller arasında gösterilen şeker fabrikaları varken Türkşeker’in neden ve nasıl zarar ettiğini sorgulamamız gerekmiyor mu?

Türkşeker, uzun bir dönemdir (2000'den bu yana) özelleştirme kapsam ve programında olması sebebiyle rekabet gücü ve verimlilik açısından yurtiçi ve yurtdışındaki rakiplerinin gerisinde kalmıştır.

2000 yılından bu yana sürdürülebilir bir yapı oluşturmak adına yenileme, modernizasyon, otomasyon ve entegre yatırımları yapılmadı. Fabrikaların rehabilite edilmemesi sonucu oluşan maliyet ve fiyat yapısını düzeltmenin tek yolu özelleştirme mi?

‘Yerli’ ve ‘milli’ kavramlarının bu kadar öne çıktığı bir dönemde pancar şekeri sanayinde “yeniden yapılanma” atılımı “yerli ve milli bir hamle” olmaz mı?

Türkşeker’e ait fabrikaların teknolojik altyapı bakımından güçlendirilmesi, yönetim modeli açısından rehabilite edilmesi, yeni bir model ile mali kaynak yaratılması mümkün değil mi?

Bu fabrikalar, tam kapasite ile çalışacak şekilde yeniden yapılandırılarak ürün, yan ürün ve hatta atıkların değerlendirilmesi sonucu rekabet gücü yüksek entegre tesislere dönüştürülemez mi?

Et ve Balık Kurumu, Süt Endüstrisi Kurumu (SEK), yem sanayi işletmeleri gibi kurumlarda gerçekleştirilen özelleştirmelere sonucu et, süt, yem piyasasında arz-talep tarafındaki dengesizlikve fiyatlardaki oynaklık herkesin malumu. Hatta bu dengenin bozulması sonucu bu alandaki ithalat politikamız yeni normalimiz haline dönüşmüş durumda. Ve konunun bir diğer boyutu da bundan sonraki süreçte şeker üretimine dayalı olarak tüketime yönelik yaşanabilecek olası değişim.

Daha açık bir ifadeyle özelleştirme gerçekleştiği takdirde Türkiye'nin orta ve uzun vadede şeker ihtiyacının karşılanmasında pancar mı ön planda olacak yoksa mısır şurubu mu?

Özellikle tüketicilerin nişasta bazlı şekere ilişkin kaygıları göz ardı edilemez.

MHP Aksaray İl Teşkilatı olarak ilimizde çiftçilerimizin büyük bir bölümünün pancar üretimine endeksli geçimini saglaması, İlimizden çok sayıda işçimizin Bor Şeker Fabrikasında çalışması münasebetiyle yukarıda da nedenleri ve sakıncalarına yönelik kaygılarımız sebebiyle BOR ŞEKER FABRİKASI ve diğer şeker fabrikalarımızın özelleştirme kapsamından çıkartılması ve hükümetimizin konuyu bir kez daha değerlendirmesini,

Kamuoyunun bilgilerine arz ederiz.

MHP AKSARAY İL BAŞKANLIĞI