On Sekiz yaş, bu iş yaş

Seçilme yaşının On Sekize çekilmesi; ilk bakışta olumlu ve kulağa hoş gelse de beraberinde getireceği olası olumsuzluklar herhalde göz ardı ediliyor.

Keşke zikredilen bu yaştaki bir genç bilgi, beceri ve tahsili ile kemale ermiş olsa da yüce meclisimiz tazelense. En azından Yetmişine merdiven dayamış bir ayağı çukurda yaşlı vekillerimizden daha verimli olurlar.

Eğitimde gençlik çağı şöyle tanımlanır: On Sekiz yaşından sonra başlayıp kızlarda Yirmi, erkeklerde Yirmi Dört yaşlarına kadar süren hayat yıllarını içine alır. Öğrenme gücü, ömrün en yüksek sınırına bu çağda ulaşmaktadır.

Yetişkinlik çağı ise; gençlikle ihtiyarlık arasında ve yaklaşık olarak 25-60 arasındaki yaşları içine alır. Kişinin; işine koyulma, yuvasını kurma; kısaca, toplum içindeki verimli yerini alma çağıdır. Bilim bunu böyle tanımlıyor.

Buna rağmen seçilme yaşını 18’e indirirseniz bakın nasıl sakıncalar ortaya çıkacaktır:

*On Sekiz yaşında bir genç yüksek tahsil hayatının ve meslek edinmenin tam eşiğindedir. Üniversite yerine meclise gidecekse üniversite tahsilini yapamayacak. Yoksa meclis içerisinde meslek kursları ve üniversiteler mi açılacak?

*On Sekiz yaşında ergenliğin tavan yaptığı bir genci; meclisin tahrik edici turuncu koltuğunda nasıl zapt edebileceksiniz?

*Mevcut vekillerimizin meclis içerisindeki hal ve gidişleri hiç de hoş değil. Arada bir yumruklar konuşuyor. On Sekizlikler ve ileri yaşlardaki vekiller bu gibi durumlarda şartlar eşit olmayacağından zararlı çıkacaklardır,

İstatistiklere göre evli ve çocuk sahibi vekillerin daha ideal oldukları bilinen bir gerçektir. On Sekizlikler; bekârlar topluluğu olarak mı kalacak yoksa bu yaşta evliliğe mi yönlendirilecek?

*On Sekiz yaşında milletvekili olan bir genci bakan hatta başbakan yapacak mısınız? Yoksa “Oğlum bak git; bu iş çocuk oyuncağı değildir” mi diyeceksiniz?

*Mevcut anayasaya göre askerlik görevini yapmayanlar milletvekili seçilemiyor. Yoksa bunlara askerlik için bir kıyak mı geçilecek?

Mademki; gençlere böyle bir fırsat ve olanak verilecek bunu en iyi yolu; gençlere yerel yönetimlerde gençlik konseyleri adı altında aktif görevler vermek ve hatta belediye encümeninde üyelik vererek olgunlaşmalarının sağlanması daha akıllıca olacaktır. Her mesleğin bir stajyerlik ve adaylık dönemi vardır.

Aksi halde bu deneyimlerden geçmemiş bir genç Nasıl ki; tıp eğitimini bitirmeden doktor olunamıyorsa; bu aşamalardan geçmeden ve belirli bir olgunluğa ulaşmadan da vekil olunmamalıdır.

Korkarım bu gidişle vekillik; babadan oğla ve anadan kıza geçen bir meslek dalı olmaz.

 Özetle: “18 yaş; bu iş yaş.”

 

Sevgi ve Saygılarımla